Izba wyższa parlamentu wprowadziła 11 poprawek do ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów. Ustawa z poprawkami wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Niektóre przepisy wejdą w życie z dniem 1 maja 2017 r. Poprawki to głównie doprecyzowanie wcześniejszego kształtu projektu ustawy.

Podczas posiedzenia, które odbyło się 3 marca, 52 senatorów głosowało za poprawioną ustawą, zaś 28 było przeciw, a dwóch wstrzymało się od głosu.

Głównym zamierzeniem twórców ustawy było uszczelnienie systemu podatkowego poprzez monitorowanie drogowego przewozu przede wszystkim paliw płynnych, alkoholu skażonego i suszu tytoniowego oraz gromadzenie i przetwarzanie danych o ich przewozie.

Rejestr zgłoszeń ma być prowadzony elektronicznie przez szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Kontrole będą mogli prowadzić funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej oraz policjanci, funkcjonariusze Straży Granicznej i inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego.

Poprawki

Poprawki Senatu mają głównie charakter doprecyzowujący.

W artykule 2 pkt 7 doprecyzowano definicję podmiotu wysyłającego, uwzględniając przypadki, w których towar jest przemieszczany w celu dokonania dostawy towarów po zakończeniu przewozu towarów.

Doprecyzowano również budzący wiele kontrowersji artykuł 3. Teraz mówi on jasno, że systemem monitorowania nie będą objęte: wszystkie przesyłki towarów poniżej 500 kg masy lub 500 litrów objętości, a także przesyłki wybranych materiałów w niewielkich opakowaniach jednostkowych, nawet jeśli łączna masa lub objętość przesyłki przekroczy te limity.
Wcześniej można było interpretować w taki sposób, który wskazywałby na konieczność zgłaszania każdego transportu na przykład olejów w opakowaniach większych niż 11 litrów, czy alkoholu skażonego w opakowaniach większych niż 5 litrów, niezależnie od masy całej przesyłki.
Teraz ustawa mówi jasno, że towary „wrażliwe” przewożone w niewielkich opakowaniach jednostkowych, nie będą objęte systemem monitorowania.

Istotna jest też poprawka określająca dane, które powinny zostać zawarte w dokumencie potwierdzającym przesunięcie międzymagazynowe. Powinien on zawierać:

• dane nadawcy towaru obejmujące: imię i nazwisko albo nazwę, adres zamieszkania albo siedziby;
• NIP nadawcy;
• dane dotyczące towaru będącego przedmiotem przewozu, w szczególności rodzaju towaru, pozycji CN lub podkategorii PKWiU, ilości, masy brutto lub objętości towaru;
• dane adresowe miejsca magazynowania towaru – wysyłki;
• dane adresowe miejsca magazynowania towaru – przyjęcia.

Kolejna poprawka dotyczy artykułu 24. Dodaje ona ustęp 3, brzmiący:
„3. W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podmiotu wysyłającego, podmiotu odbierającego albo przewoźnika lub interesem publicznym, na wniosek odpowiednio podmiotu wysyłającego, podmiotu odbierającego albo przewoźnika lub z urzędu, organ może odstąpić od nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem art. 26 ust. 3.”
Oznacza to, że dzięki poprawce w każdym przypadku będzie można odstąpić od nałożenia kary, ze względu na ważny interes obowiązanego lub interes publiczny, a także, że takie odstąpienie będzie możliwe na wniosek strony oraz z urzędu. Wcześniej istniał wyjątek – art. 24 ust. 1 – gdzie nie istniała możliwośc odstąpienia od nałożenia kary.