Ford przeprowadza w Wielkiej Brytanii testy prototypowych wersji modelu E-Transit. Testowa flota ośmiu egzemplarzy będzie poddawana próbom przez sześć miesięcy w ramach projektu kończącego się w 2025 roku. Model ten nie jest zwykłym elektrykiem – zasilają go ogniwa wodorowe. Jakie są dokładne cele tego projektu?

Ford E-Transit napędzany ogniwami wodorowymi

Zadaniem projektu prowadzonego przez Forda w Wielkiej Brytanii jest sprawdzenie, czy technologia wodorowych ogniw paliwowych może przyczynić się do zapewnienia zwiększonego zasięgu bezemisyjnego tym nabywcom modelu E-Transit, których sposób użytkowania samochodu zużywa więcej energii. Obecny na rynku E-Transit o napędzie elektycznym zapewnia wg. WLTP od 240 do 308 km na jednym ładowaniu w zależności od wersji.

Wodorowe ogniwa paliwowe wytwarzają energię elektryczną podczas łączenia się wodoru ze zbiornika oraz tlenu. Układ napędowy wykorzystuje zbiornik z wodorem jako „akumulator gazowy”. Napełnianie zbiornika wodorem zapewnia szybsze ładowanie niż w przypadku akumulatorów i ładowarek podłączonych do sieci stosowanych w autach elektrycznych. Rozwiązanie może przynieść korzyści kierowcom, którzy nie tylko wykonują transporty na dużych odległościach, ale również korzystają z wyposażenia pomocniczego, jak np. agregaty chłodnicze.

Informacje dostarczone przez flotę testową wodorowych Fordów E-Transit mają zobrazować całkowity koszt posiadania i eksploatacji dużego samochodu dostawczego z tym typem napędu. Testy pozwolą także określić czy auta wyposażone w ogniwa paliwowe są w stanie dorównać sprawnością odpowiednikom wyposażonym w silniki Diesla.

Ford rozpoczął badania nad technologią ogniw paliwowych w latach 90. XX wieku. W ramach badań powstało wiele prototypów. Pierwszą wersję E-Transita z tym rodzajem napędu zademonstrowano w 2021 roku. W obecny projekt zaangażowanych jest kilka innych firm m.in. Viritech odpowiadający za projektowanie systemów magazynowania wodoru, BP zajmujące się badaniem zużycia wodoru i wymagań infrastrukturalnych czy Cygnet Texkimp dostarczający oprzyrządowanie z włókna węglowego do zbiorników ciśnieniowych.